РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Золак
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Васількі
Помню... Помню: каштаны і клёны
Ў неба голавы горда ўзьнялі.
У алеях, вячорна-сьцюдзёных,
Цені ўзорам карункаў ляглі.
 
Сонца долу хілілася ў стоме,
Расьсьцілала свае касьнікі.
Мы ішлі па алеях знаёмых
І плялі успамінаў вянкі.
 
Мы ішлі у баварскае поле,
Напаіць свае сэрцы красой
Там, дзе вецер гарэзіць-сваволіць,
Дорыць ласкі свае каласом.
 
Навакола нас – мора палёў тых,
Гадаванцаў чужое рукі.
Як-жа радасна, ветла здалёку
Усьміхнуліся нам васількі.
 
Мы вярталіся зь ціхіх аддаляў,
Сэрцы білі, як моцы стае.
Васілёчкаў пучкі прыгадалі
Нам палеткі Радзімы свае.
 
6.II.1948 г.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.